Μία Παραίτηση

Στις 27 Οκτωβρίου 2008 ο Διευθυντής του Πειραματικού Λυκείου της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης Χρήστος Ράμμος υπέβαλε την παραίτηση του. Παρά τις προσπάθειες που κατεβλήθησαν από πολλές πλευρές μεταξύ των οποίων και από τον σύλλογο των διδασκόντων  η απόφαση του  υπήρξε οριστική. Οι λόγοι της παραίτησης εκτίθενται στο εύγλωττο κείμενο που ακολουθεί.

Ο  Ράμμος , Χρήστος για τους πιο πολλούς από μας, είναι ένας από τους πιο ευφυείς, επιτυχημένους και ανθρώπινους διευθυντές που έχω συναντήσει ή έχω ακούσει να έχουν συναντήσει κάποιοι. Εξαιρετικός Φιλόλογος, Διδάκτωρ της Φιλολογίας, με ευρύτατη μόρφωση, συγγραφέας, αγαπητός στους συναδέλφους του και στους μαθητές, απείχε έτη φωτός από τη συνηθισμένη ποικιλία του φοβισμένου  και χωρίς πρωτοβουλίες στελέχους που καλλιεργείται και ευδοκιμεί,  στην νεοελληνική εκπαίδευση. Η  προσήλωση στο έργο του, τον έφερε, αναπόφευκτα, αντιμέτωπο με  εκείνους που ανττίθενται σε ένα σχολείο που λειτουργεί. 'Η  διότι δεν επιθυμούν να λειτουργεί εν όσω κυβερνά κάποιο άλλο κόμμα από εκείνο που υποστηρίζουν  είτε διότι δεν επιθυμούν να λειτουργεί με τρόπο διαφορετικό από τις προδιαγραφές που έχουν κατά νου. Ανάμεσα τους και όσοι  βλέπουν τις καταλήψεις σαν ένα πολιτικό εργαλείο. Ανίκανοι να διεξαγάγουν οι ίδιοι νικηφόρους αγώνες βάζουν μπροστά με χίλια κόλπα τους πιτσιρικάδες. Παραβλέποντας το γεγονός, ότι το κλειστό σχολείο είναι εις βάρος της φτωχολογιάς. Μιλώ για μία δράκα γονέων που βρίσκονταν σε αξιοθρήνητη  διατεταγμένη υπηρεσία. Μιλώ επίσης και για το σύνολο των συνδικαλιστών.  Ενός εσμού  που εκπρόσωποι του (ένας της επαράτου  φιλελεύθερης παράταξης και μία από την λεγόμενη αριστερά των κινημάτων και τη οικολογίας.)  στο υπηρεσιακό συμβούλιο για την κρίση διευθυντών το 2007 τοποθέτησαν  τον Ράμμο (που ας σημειωθεί ότι ήταν πρώτος (1ος) με βάση τα αντικειμενικά κριτήρια) ως προς το  βαθμό της συνέντευξης στην 2η εκατοντάδα. Όχι ότι συνδικαλιστές των άλλων χώρων   έμειναν πίσω σε λάσπη, καταγγελίες και υπονόμευση. Αναδεικνύοντας, εν τέλει,  την θλιβερή  ομοιότητα τους.  

Βέβαια σε μία ευνομούμενη πολιτεία θα ανέμενε κανείς η προστασία λειτουργίας του δημόσιου σχολείου να είναι μέλημα των κυβερνώντων και των διοικούντων. Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι πρόκειται για ανθρώπους που ξέρουν θέλουν και μπορούν.

Χρήστος Ράμμος,

Καθ. κλ. ΠΕ02,

Δ/ντής Πειραματικού Γεν. Λυκείου

Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης

 Ν. Σμύρνη,  27 Οκτωβρίου 2008

Προς κ. Δ.  Καζακοπούλου,

Δ/ντρια Δ΄  Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας

Εκπαίδευσης Αθήνας

Κυρία Διευθύντρια,

Με την παρούσα επιστολή μου επιθυμώ να σας υποβάλω την παραίτησή μου από το αξίωμα του Διευθυντή του Πειραματικού Γενικού Λυκείου της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης. Σας παρακαλώ να γίνει δεκτό το αίτημά μου.

Όταν αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα για τη θέση του Διευθυντή, δεν το έκανα ούτε από την επιθυμία να αυξηθεί ο μισθός μου, ούτε γιατί είχα κουραστεί να διδάσκω αλλά από μία φιλοδοξία, πιστεύω όχι ταπεινή. Επιθυμία μου ήταν να προσφέρω στη δημόσια εκπαίδευση, και να προσπαθήσω να βοηθήσω ένα σχολείο με ένδοξη ιστορία να ανέβει λίγο περισσότερο.     

Κατά τη διάρκεια της μέχρι σήμερα θητείας μου προσπάθησα καταρχήν να υπάρχει κλίμα ομόνοιας, αλληλοκατανόησης και αγάπης μέσα στο σύλλογο καθηγητών, πράγμα που πιστεύω επιτεύχθηκε χάρη και στην αμέριστη βοήθεια των συναδέλφων.

Σε σχέση με τους μαθητές η προσπάθειά μου επικεντρώθηκε στη βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Γι΄ αυτό το λόγο συνέχισα τις προσπάθειες του άξιου προκατόχου μου, κ. Αθ.  Ζώγα, για τη βελτίωση των κτηριακών εγκαταστάσεων. Με τη βοήθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων της Σχολής καταφέραμε να υλοποιηθεί το εγκεκριμένο πριν από την έναρξη της θητείας μου σχέδιο ανέγερσης νέων αιθουσών, που ανακούφισε σημαντικά το σχολείο. Επειδή το υπάρχον κτήριο, καθώς δεν εσυντηρείτο όπως έπρεπε, παρουσίαζε προβλήματα, κατορθώσαμε να δοθούν από τον Ο.Σ.Κ. αρκετά χρήματα (περίπου 1.500.000 ευρώ) για την επισκευή του. Ήδη έχουν επισκευαστεί όλες οι αίθουσες (στο εσωτερικό τους), έχουν αλλαχτεί τα παλαιά με νέα παράθυρα αλουμινίου και διπλά τζάμια, ενώ οι εργασίες εκτός αιθουσών συνεχίζονται με γοργούς ρυθμούς, χωρίς να παρεμποδίζεται η ομαλή λειτουργία του σχολείου.

Αυτό όμως που πάνω από όλα προσπάθησα ήταν να βελτιωθούν οι σχέσεις μαθητών καθηγητών και να παρέχεται καλύτερη μόρφωση –πάντα μέσα στα πλαίσια του υφιστάμενου νομικού πλαισίου και των αναλυτικών προγραμμάτων. Με τη βοήθεια των  άξιων συναδέλφων μου πιστεύω ότι πετύχαμε το στόχο μας: το αποδεικνύουν τα αποτελέσματα των πανελληνίων εξετάσεων κάθε χρόνο, το αποδεικνύουν οι ώρες που διαθέτουν –εκτός του υποχρεωτικού ωραρίου-  πολλοί συνάδελφοι για να βοηθήσουν παιδιά της Γ΄  Λυκείου στις εξετάσεις τους που τόσο καθοριστικές είναι για το μέλλον τους. Πέρα όμως από αυτά αφιέρωσα ατέλειωτες ώρες για να συνομιλώ με όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως, ιδιαιτέρως δε με μαθητές που είχαν μια αποκλίνουσα συμπεριφορά προσπαθώντας να πείσω και όχι να επιβάλω.

Τα τελευταία όμως γεγονότα, δηλ. η κατάληψη του σχολείου για δεύτερη συνεχή χρονιά, και χωρίς να προβληθούν αιτήματα πριν από την κατάληψη, με έπεισαν ότι ήλθε η ώρα να επανέλθω στο καθαρά εκπαιδευτικό μου έργο, αφήνοντας σε άλλους πιο άξιους τη θέση του Διευθυντή. Δυστυχώς τα παιδιά, και είναι πεποίθησή μου ότι τα παιδιά είναι «φύσει αγαθά», διαμορφώνονται από αυτό που καθημερινά ζουν,  είναι η εικόνα μιας κοινωνίας σε βαθιά κρίση και μιας πολιτείας, ανίκανης,  εδώ και πολλά χρόνια, να ανταποκριθεί στα στοιχειώδη. Η πολιτεία βλέπει με αδιαφορία κάθε χρόνο το παρακμιακό φαινόμενο των καταλήψεων, ενώ τα συνδικαλιστικά μας όργανα, που θα έπρεπε να μάχονται για την εξασφάλιση του δικαιώματος της μόρφωσης και να πάρουν θέση για «ανοικτά σχολεία» με παράλληλο αγώνα για τη βελτίωση της παιδείας μας, επιχαίρουν και εμμέσως υποκινούν τις καταλήψεις. Υπάρχουν τέλος και ορισμένοι γονείς –ευτυχώς λίγοι- που όχι μόνο δεν αντιδρούν στο φαινόμενο αλλά ωθούμενοι από την κομματική τους ταυτότητα παίζουν «εν ου παικτοίς» και υποκινούν τα ίδια τους τα παιδιά να προβαίνουν σε αυτήν την αντιδημοκρατική και παράνομη πράξη, που στην ουσία ευνοεί όσο τίποτε άλλο την ιδιωτική εκπαίδευση.

Προσπάθησα να αποτρέψω τέτοια φαινόμενα παρακμής. Οι προσπάθειές μου όμως απέτυχαν. Ίσως ήμουν υπεραισιόδοξος, ίσως δεν είχα και τις απαιτούμενες ικανότητες. Ίσως θα έπρεπε να αδιαφορήσω και να κάνω ό,τι μου έλεγαν κάποιοι καταληψίες μαθητές μου: «Γιατί δεν κάνετε ό,τι όλοι κάνουν;». Οδηγό όμως των πράξεών μου είχα πάντα όχι το τι κάνουν οι άλλοι  αλλά τη συνείδησή μου. Και η συνείδησή μου δεν μου επέτρεπε  να αδιαφορήσω. Σε αυτήν την περίπτωση θα αισθανόμουν συνένοχος -έστω και με την ανοχή μου- στην προσπάθεια καταβαράθρωσης του αγαθού της δημόσιας δωρεάν παιδείας, που πρέπει όλοι οι εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές να διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού και όχι να την υποτάσσουμε σε υπολογισμούς και συμφέροντα και μικροκομματικούς σχεδιασμούς.

Γι΄ αυτούς τους λόγους αποφάσισα να υποβάλω την παραίτησή μου. Δεν επιθυμώ να δημιουργήσω κανένα πρόβλημα στην υπηρεσία αλλά ούτε και στους εξαιρετικούς συναδέλφους φιλολόγους που αποσπάστηκαν για το σχολικό έτος 2008-09 στο σχολείο. Γι΄ αυτό το λόγο δεν θα προβάλω καμία ένσταση σε απόφασή σας να μετακινηθώ σε οποιοδήποτε σχολείο κρίνετε εσείς για την κάλυψη του ωραρίου μου.

Κλείνοντας θα ήθελα να εκφράσω την εκτίμηση και τις ευχαριστίες μου προς το πρόσωπό σας. Όλα αυτά τα χρόνια ανταποκριθήκατε αμέσως σε όλα τα αιτήματά μου που είχαν σχέση με τη λειτουργία του σχολείου και σπεύσατε να βοηθήσετε το σχολείο κάθε φορά που σας το ζήτησα. Επιθυμώ να ζητήσω την κατανόησή σας και τη συγγνώμη σας για τις περιπτώσεις εκείνες που δε συμφώνησα με τις επιλογές σας, αλλά οι προθέσεις μου ήταν πάντα αγαθές. Τέλος θα σας παρακαλούσα ως τελευταία χάρη να συνεχίσετε να βοηθάτε και θα έλεγα να ευνοείτε την Ευαγγελική Σχολή και υπό τη νέα Διεύθυνση, γιατί πέρα από την ένδοξη ιστορία που έχει, φοιτούν σε αυτήν  παιδιά εξαιρετικού ήθους και διδάσκει προσωπικό με μεγάλη αίσθηση των ευθυνών και του καθήκοντός τους.

Με τιμή, 

Χρήστος Απ. Ράμμος

Φιλόλογος